Eenzaamheid in een hyper verbonden wereld

02-05-2023

Als een tsunami

Afgelopen vrijdag gebeurde het: als een donderslag bij heldere hemel werd ik overvallen door een tsunami van eenzaamheid waardoor plotseling alles zwart werd. Het voelde alsof ik plots verzwolgen werd door dikke koude modder terwijl een gezichtloos monster zich vastklampte aan mijn borst en me naar beneden trok. Afgesneden van het leven. Heavy stuff.

Ondanks dat ik wist waar de uitweg was, kon ik hem niet vinden. Het gevoel was allesoverheersend. Dit toont nog maar eens aan dat je het wel allemaal kunt weten met je hoofd, maar dat het ervaren in je lichaam, het voelen meestal de scepter zwaait.
Daar stond ik dan met al mijn kennis, hulpeloos.

Een straaltje licht in de duisternis

Om niet in de negatieve spiraal te worden meegezogen (been there) wierp ik een reddingsboei uit en postte een oproep op facebook, die gelukkig snel beantwoord werd. Eén van de voordelen van de digitale wereld. Er ontstond een straaltje licht in de duisternis. Dank aan mijn netwerk! Ik kreeg steun en tips waaronder hier enkele:

Aflevering nr 8 van de podcast Onbespreekbaar
Iemand opbellen waarmee je een diepzinnig gesprek kan hebben (levensnoodzakelijk voor hoogsensitieve personen)
Het erkennen en omarmen van het gevoel, waardoor het gezien wordt en vanzelf wegzakt
Beseffen dat we nooit alleen zijn: we zijn een ecosysteem van meer dan honderdduizend miljarden wezens die op en in ons leven: hallo microbiota!
De podcast Esstential Teachings van Eckhart Tolle

Oorzaken en gevolgen van eenzaamheid

Volgens de cijfers van 2022 voelt 1 op 3 Belgen zich erg eenzaam. Dat is enorm, vooral omdat we nu meer dan ooit de mogelijkheid hebben om ons te verbinden met mensen over de hele wereld.

De oorzaken van eenzaamheid zijn heel divers:

Verandering van relaties waaronder scheiding, wegvallen van vrienden en collega's
Omstandigheden zoals werkloosheid, emotionele verwaarlozing, gepest worden, ziekte, verhuizen
Persoonlijke factoren zoals het anders-zijn, weinig zelfvertrouwen hebben, jeugdtrauma, depressie

Eenzaamheid heeft fysieke gevolgen en je kan dit meten in de hersenen op dezelfde plek waar lichamelijke pijn te zien is. Vandaar die pijn in mijn hart.

Pijn is een waarschuwingssignaal dat aanzet tot actie en in het geval van eenzaamheid is dat verbinding zoeken. In de eerste plaats met anderen maar op een dieper niveau ook met jezelf.

De ongewenste gast buitenkrijgen

Ik weet waar die eenzaamheid in mijn geval vandaan komt. Al zolang ik me kan herinneren is hij een ongewenste gast. Opgroeien in een gezin met seksueel misbruik en emotionele verwaarlozing gecombineerd met het hebben van een neurodivergent brein zette de deur open voor eenzaamheid.

Door traumawerk is die deur gelukkig meestal dicht.

Ze springt nog eens open wanneer ik niet goed voor mezelf zorg en weer teveel hooi op mijn vork neem. Ik geraak daardoor uit balans en verlies de verbinding met mezelf.

Natuur als medicijn

'De remedie die je zelf aanbiedt is degene die je het meeste nodig' hebt las ik ooit ergens. Na mijn oproep op facebook sprong ik dus op de fiets en reed naar een mooi bos.

Wat me altijd in leven hield was de natuur: haar schoonheid maakt nu nog steeds kinderlijke verwondering in mij los waardoor ik helemaal oplaad en me weer verbonden voel met alles.

Als je zin hebt om met mij op het pad der verwondering te gaan, check dan even hier mijn aanbod.